درود بر دوستان جان
من از چرخش الکترون ها به دور هسته آموختم که
کل جهان به دور مرکز هستی می چرخد. و از حرکت پیوسته ذرات چه ارتعاشی چه انتقالی یا دورانی, که ثبات و سکون در آفرینش راه ندارد و پیوسته در مسیر تغییر و تحول و تکامل هستیم.
از شیمی آموختم که
هر چه فاصله ما از مرکز افرینش وخالق هستی بیشتر باشد ما و نیستی ما آسانتر خواهد بود همانطوری که جدا کردن الکترون از دورترین لایه اتم آسانتر است.
از تلاش ذرات بی شعور برای پایدار شدن متعجب شدم و دریافتم که
شعوری والا و اندیشه ای برتر در پس پرده هدایت گر نقش ها و طرح هاست. از پیوند اتم ها برای پایدارشدن دریافتم که اتحاد در مرز پایداری است. و از گازهای نجیب کامل شدن را رمز پایداری یافتم.
از بحث واکنشهای چند مرحله ای و زنجیری آموختم که
ما ذره های حد واسط مراحل زندگی هستیم که در یک مرحله واکنش متولد می شویم و در واکنشی دیگر می میریم و هدف آفرینش و خلقت فراتر از تولید و مصرف ماست.
از بحث تعادل های شیمیایی و واکنشهای برگشت پذیر آموختم که
جهان تعادلی است پویا و دینامیک که گرچه در ظاهر خواص ماکروسکوپی ثابت و یا متغییری دارد اما در درون در تکاپو و فعال است. و از شیمی آموختم که از دست دادن فرصت ها واکنش های برگشت ناپذیری هستند که تکرار انها میسر نخواهد بود.
از شبکه بلور جامد های یونی آموختم که
با وجود تضادها می توان چنان گرد هم آمد و پیوستگی ایجاد کرد که شبکه ای مقاوم در مقابل دماهای ذوب بالا بوجود آید.
از واکنش های بر گشت پذیر یاد گرفتم که بعضی از فرصت های از دست رفته قابل جبرانه از میل هالو‍ژن ها به گاز نجیب شدن رمز کامل شدن رو یاد گرفتم.
اعتقادم قوی شد
سونامیم از شیمی آموختی ؟!!!
مطلب خیلی جالبی بود باید واقعا بهتون آفرین گفت!!!