سلام بروبچ دانشگاهی..
سال نو تبریک.. بشینین توو خونه و مواد تولید کنین..سال تولید داخلیه.. جدی بگیرین.
ماشاللا این همه نویسنده.. پس کو؟؟؟
چند روزه هی میام اینجا..هی میرم..
کجایید ای شهیدان خدایی...ااااا... نه.. اشتباه شد یار دبستانی من. با منو همراه منی.. آها این شد.
میگما یکی بیاد بشه کاتالیزور.شاید با اومدنش به بروز کردن وبلاگ، سرعت ببخشه.
پی نوشت: هدف این بود که یه دستی به وب بکشیم.البته ما کوچیک تر از این حرفاییم. ولی میگن بعضی موقع باید حرف کوچیک ترا رو هم گوش داد.. ما نمیگیم. دیگران میگن
به امید بروز شدن دوباره ی وبلاگ
تا بعد...
دوستان شیمیایی ما به تنهایی قادر به جان بخشیدن/روح دادن/و افزایش انرژی فعالسازی واکنش های وبلاگی نیستند.
دوستانی که فک میکردن می تونن افتخار این واقعه ی جهانی رو داشته باشن زبونم لال زبونم لال که کم نیاوردن؟
ما که می توانیم.حالا شما رو نمی دونیم