نامه فرانسیم به نامـــــــــــــــزدش!!!

من این نامه رو می نویسم که بگم نمی تونم با تو ازدواج کنم ؛من نامزدیمون رو بهم میزنم.،فکر می کنم بخوای بدونی چرا؟ پس بذار توضیح بدم.
از اول شروع می کنم .... 

 

'برو تو ادامه مطلب'

همه اینها از وقتی شروع شد که من،دختر اکتینیوم-227 توسط اشعه آلفا متولد شدم.
من نه تنها بی ثبات بزرگ شدم، بلکه روانپزشک من اخیراً گفته که من مبتلا به جنون جوانی و بیماریهای روانی هستم و براش سخته که بگه من 20 تا ایزوتوپ جدا دارم .
حقیقت تاسف بار اینه که فرانسیم-223 (طولانی عمرترین ایزوتوپ من) نیمه عمره و 21 دقیقه زندگی می کنه و بعد از اون من به رادیوم-223 تبدیل می شم . فرانسیم-221 من نیمه عمره و فقط 8/4 دقیقه زندگی می کنه و چون خونواده ما طول عمر کوتاهی داره نمی تونیم مورد استفاده مفیدی واقع بشیم .
من بچه ساکتی بودم . وقتی هستی و وجود من در سال 1939 توسط مارگارت پری در مؤسسه کوری در پاریس کشف شد، من خیلی هیجان زده بودم! بعد از کشف من در این کشور اسمم رو فرانسیم گذاشتند . اونا منو با خواهرام (لیتیم، سدیم، پتاسیم، روبیدیم و سزیم) آشنا کردن، من هم خیلی زود یاد گرفتم که عضوی از خونواده فلزات قلیایی هستم .
ما شباهت های زیادی به هم داشتیم ؛ یک ظرفیتی بودیم، در هوای آزاد کدر می شدیم و دمای ذوب پایینی داشتیم و با آب واکنش می دادیم .البته فقط اینا نبود، ما در مجموع بلور نرمی داشتیم ، در طبیعت به صورت آزاد وجود نداشتیم بلکه به صورت ترکیباتی از هالیدها وترکیبات مضاعف با فلزات بودیم.
پدر می گه: مهم تریم شباهت من و خواهرام آرایش الکترونی اتمهامونه ولی پدر همیشه توضیحی برای همه چیز داره . یه دفعه از اون پرسیدم که چرا لیتیم رو بیشتر دوست داره و چون من دوباره بی ثباتی رو شروع کرده بودم پدر بالاخره اعتراف کرد که لیتیم رو به خاطر رفتار با ثباتش که بخشی از زندگیشو ساخته بود بیشتر دوست داره. می گفت : من هیچ هدف با معنی که بتونه ببینه ندارم و بعد منو از سر تا پا بررسی کرد و گفت که باید یه کاری با جرم اتمیم بکنم. من گریون به طرف اتاقم رفتم و به آیینه نگاه کردم . جرم اتمی من در حدود 223 بود یعنی بیشتر از هر کسی توی خونوادم(خانواده فلزات قلیایی).
جان! من اصلاً نمی تونم اینو تحمل کنم !
تو دیدی که تلاش من برای رژیم گرفتن بیهوده بود...مقدار بسیار زیای از من بر پوسته زمین وجود داره .
من وقت زیادی برای فکر کردن دارم . داشتن دمای ذوب c 270 چیز خیلی بدی هم نیست . در واقع تغییرات حالتی من، هیجان زیادی به زندگیم می بخشن.
ولی یه چیزایی هست که منو اذیت میکنه؛ حتی بیشتر از 30 سال پیش که من کشف شده بودم، خواهرام تحویلم نمی گرفتن و هنوز هم منو به خاطر هیچی ترک می کنن. خونواده قلیایی همیشه مشهور بوده ولی هیچ کس من واقعی رو نمی شناسه ! چرا که یادم می یاد در ”شیمی معدنی“، ر.ت.سندرسون گفت:”بجز شباهت کوچکی که بین فرانسیم و سزیم وجود داره ، چیز زیادی از این عنصر شناخته شده نیست“.
سزیم! اون منو با سزیم مقایسه کرد ؛ خواهر من که توسط یه کانی به اسم پلاسیت استخراج می شه، هیچ کس، هیچ وقت، هیچ مقدار قابلیت اندازه گیری منو توی اون آشغال پیدا نمی کنه !
...متاسفم که دوباره دارم بی ثباتی رو شروع می کنم.
راستی، تا حالا شنیدی که مردم منو واقعاً به صورت مصنوعی درست می کنن؟
...درسته! کاری که اونا می کنن بمبارون کردن تریوم با پروتون هاست که در یک لحظه فرانسیم ساختگی به وجود می یاد.
جالبه نه؟!کی می دونه؟ شاید یه روزی این عنصر خوب و قدیمی با عدد اتمی 87 به جامعه نفوذ پیدا بکنه و اون وقته که من اون چیزی رو که هستم رو می پذیرم ! ولی تا اون وقت، میدونم که ما هیچ وقت نمی تونیم برای همدیگه باشیم.
جان، من واقعاً متاسفم . لطفاً سعی کن که درک کنی. من همیشه تو رو دوست دارم و هیچ وقت زندگی کوتاهمون رو فراموش نمی کنم.
                                                                          دوستار همیشگی ات؛
                                                                                   فرانسیم آلکانی